در پی انتشار کیفرخواست دادگاه رسیدگی به ترور رفیق حریری و اتهام انتصاب به چهار نفر از بزرگان حزب الله با توجه به شرایطی که در سوریه، ایران و منطقه است شواهدی را در ذهن ایجاد می کند. منتها با صحبت های اخیر سیدحسن نصرالله به نظر می رسد که این یک جنگ روانی دیگری باشد که در منطقه آغاز شده است. چون اینگونه موارد بیشتر از اینکه یک بحث عملیاتی و قانونی باشد، بحثی سیاسی است. اصولاتشکیل این دادگاه از ابتدا یک مساله سیاسی بود الان هم سیاسی است و هیچ گاه به دنبال بروز حقیقت و اینکه حقیقتی از میان به بیرون کشیده شود، نیست. غافل از اینکه این مساله یکطرفه هم نیست و سیدحسن نصرالله هم در دست خود مستندات و مدارکی دارد، قبل از تشکیل حکومت میقاتی، سعد حریری با کمک سعودی، قطر و سوریه سندی را مبنی بر اینکه چنانچه حریری به تخت وزارت لبنان منصوب شود حتی اگر قرار اتهامی در مورد اینها صادر شود آن قرار را انجام نخواهند داد، امضا کردند و آن را در اختیار حزب الله قرار دادند. نکته جالب این است که این سند توسط این مسوولان به امضا رسیده و نسخه اصلی آن در اختیار سیدحسن نصرالله است. فرضی را بر این می گیریم که حکومت میقاتی اصلاتشکیل نمی شد و حریری یا سنیوره حکومت لبنان را به دست می گرفتند، آیا آنها قادر به اجرای قرار دادگاه بودند. پاسخ منفی است. پس چیزی را که دولت حریری و سنیوره قادر به انجامش نبوده اند را نباید انتظار داشت تا دولت میقاتی هم این را انجام دهد.