گویند دانش از آن بشر باشد و جز او را در این سرای راه نیست و آن بدان جهت ارجمند است که آموختنش تو را به عرش می رساند و نیاموختنش تو را با انعامی برابر می سازد. که تفکر بسته به دانش است و بی فکری حاصل اندکی دانش ها.

چون علم را در ذهن وارد کردی آن را فراموش مکن و به آن چه می گویی و دیگران را بدان دعوت می نمایی خود نیز پای بفشار، که لقمان را گفتند: عالم بی عمل به چه ماند؟! زنبور بی عسل.

دانش سرای را با سن و سال کاری نیست. تا بکوشی از آن سان که توانی یاد گیری و به علوم فطریه بیفزایی و به کار بندی و این ره رو پر پیچ را ادامه دهی تا انتهایی که سوسویی از چراغی روشن نشانت دهد و تا آن هنگام که روحت بلند گردد و نزد پروردگارت رها شوی؛ که:

چه خوش گفت پیغمبر راست گوی

زگهواره تا گور دانش بجوی.