بی تو،/ نه بوی خاک نجاتم داد/ نه شمارش ستاره ها تسکینم

چرا صدایم کردی/ چرا؟/ سراسیمه و مشتاق

سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی/ نشان به آن نشان،/ که دو هزار سال از میلاد مسیح می گذشت

و عصر/ عصر والیوم بود،/ و فلسفه بود،/ و ساندویچ دل و جگر