اگر ادبیات ایران را طی 30 ساله اخیر به سه دهه تقسیم کنیم می توان گفت که در دهه 70 و 80 و بویژه 70 نویسندگانی در حوزه ادبیات قدم به عرصه وجود گذاشتند که آثار قابل توجه و خوبی را به جامعه ادبیات ایران معرفی کردند؛ نویسندگان نسل گذشته و نویسندگان اصطلاحا قدیمی تر که در شکل گیری ادبیات ایران نقش موثری را ایفا کردند.

همچنین نویسندگان مستقل امروزی نظیر مصطفی مستور در جذب نسل جوان ایرانی به سوی ادبیات معاصر تاثیر فراوان داشتند. اکنون نیز با ظهور نسل پنجم نویسندگان ایرانی که هر روز آثارشان را چاپ و در اختیار مخاطبان قرار می دهند آتیه خوبی برای داستان و رمان ایرانی پیش بینی می شود. با این همه نباید