«گوستاو تئودر فخنر» از فیلسوفان نامی آلمانی در اوایل قرن نوزدهم می باشد. وی در سال 1801 به دنیا آمد. خانواده وی مردمانی فرهیخته و علاقه مند به علم و دانش بودند. از این رو فخنر با روش تربیتی خانواده خویش به کسب علم و دانش ترغیب و تشویق گردید. در آن دوران علوم طبیعی و رشته پزشکی مورد توجه عموم بود و یک رشته درسی مطلوبی محسوب می گردید که برای افراد طالب ترقی و پیشرفت می توانست به عنوان آرمانی خواستنی تلقی گردد.

فخنر نیز به دلیل رشد و نمو در این جو و نیز به علت علاقه وافری که به علوم طبیعی داشت به تحصیل این علوم و پزشکی مبادرت ورزید. هوش و ذکاوت وی باعث گردید که فخنر با سرعت و اشتیاق به فراگیری علم پزشکی سوق پیدا نماید. وی پس از اتمام تحصیلات به استادی علوم طبیعی نایل گردید. این اتفاق از نخستین گام های ترقی وی محسوب می گردید.