کاریکاتور چهره در ایران اوضاع وخیمی دارد. یعنی حتی اگر تصورش را هم بکنید از فرط تعجب شاخ در خواهید آورد. چرا؟ ببینید اصولا ما ملت نقدپذیری نیستیم. کاریکاتور مستقیم، توجه بفرمایید غیرمستقیم نمی گویم، مستقیم با نقد کردن سروکار دارد و وقتی بعضی ها از بیخ و بن با نقد کردن و انتقاد مخالفند و هیچ چیزی از این دست را هم قبول ندارند ببینند که اوضاع کاریکاتور به کجا می تواند کشیده شود. یعنی وقتی که من دایی ام را یا عمویم را می کشم و چهره کاریکاتوری او را ترسیم می کنم و او ناراحت می شود و نزد پدرم می رود و از من شکایت می کند، وقتی هنرپیشه پیشکسوتی را می کشم و او زنگ می زند و بد و بیراه به من نثار می کند