محرم شد، محرم شد

دل گل ها پر از غم شد

نگاه کوچه ی ما باز

پر از پرواز پرچم شد

¤¤¤

دوباره دسته ای آمد

که با خود بوی ماتم داشت

صدای نوحه خوان در من

گل اندوه را می کاشت

¤¤¤

نوشتم: «یا علی اصغر!

سلام ای غنچه ی پرپر...»

قلم لرزید و شد دفتر

ز ابر دیدگانم، تر

¤¤¤

سرودم: «یا علی اکبر!

تو بودی مثل پیغمبر...»

نگاهم پر شد از خنجر

ندیدم من تو را دیگر

¤¤¤

سلام ای حضرت قاسم!

گل باغ بنی هاشم

شدی در کربلا، پرپر

به دست دشمن ظالم»

¤¤¤

عموی غنچه ها، عباس!

تو بودی چشمه ی احساس

میان دست هایت بود

سبد ها عطر خوب یاس...