1- بیضایی پیش از آنکه کارگردان و فیلمساز باشد، نویسنده است و این جنبه یی از کار اوست که تاکنون درست وحسابی نقد نشده و پیرامون آن بحث نشده است. تاکید بر نویسند گی بیضایی به معنای آن نیست که تئاتری بودن یا سینماگر بودن او از اهمیت کمتری برخوردار است، مساله دقیقا در تاکید بر «پیش»تر بودن وجه نویسند گی اوست. به بیان دیگر آنچه تالیف بیضایی را تمام می کند و در آینده «اثر» او به حساب می آید، متن نمایشنامه های اوست. چنانچه درباره«مرگ یزدگرد» می توان این حکم را پیش گذاشت که نه نسخه سینمایی و نه اجرای تئاتری آن هیچ کدام به اندازه «متن» اهمیت ندارند و تمامیت کار یا وجه تالیفی اثر بیضایی، بی کم وکاست، در متن به انجام رسیده است. تاکید بیضایی بر انتشار متن نمایشنامه ها و فیلمنامه هایش، مستقل (یا ناامید) از اجرا یا ساخته شدن متن ها، نشانه دیگری است از اهمیت غایی نوشته های او.