خانه های تاریخی این روزها حال و روز خوشی ندار ند و کابوس تخریب و مرگ روزی نیست که به سراغ آنها نیاید. تا همین چند سال پیش هم به خود می بالیدیم که همواره در طول هزاران سال در حوزه معماری و بناهای تاریخی حرفی برای گفتن داشته ایم و بر همین اساس بود که کارشناسان میراث فرهنگی، این آثار را یکی پس از دیگری در فهرست میراث ملی ثبت می کردند تا از گزند آسیب های فرصت طلبان در امان بمانند. اما حالاهویتی که بخشی از آن در معماری خانه های تاریخی نمود پیدا کرده است، همچون بیمار رو به موتی شده است که قربانی می شود تا برج های ناموزون و پاساژهای بی قواره مثل قارچ سبز شوند و رشد کنند و هر روز اثری از میراث ملی خارج شود.