انگار همین دیروز بود. پدر با مهربانی در را باز کرد و بسته نه چندان بزرگی که کادوپیچ هم شده بود را به سمت پسر بچه گرفت. با هیجان کاغذ کادو را به سمتی انداخته و هدیه ای که مقابل چشمانش بود را نگاه کرد. یک کتاب قصه، هدیه ای بود که پدر به عنوان جایزه برایش گرفته بود. پدر قول داد که موقع خواب خودش کتاب را برایش بخواند و او منتظر ماند تا نخستین کتاب داستانش را با صدای پدر بشنود.

حالاسال ها از آن زمان گذشته و پسر بچه دیروز ما برای خودش مردی شده. هنوز خاطره نخستین جایزه برایش شیرین است. با این وجود هر وقت که قرار می شود برای کودکش هدیه ای بگیرد، به فکر هر چیزی می افتد جز کتاب و قصه هایی که زمانی