ازدواج، اتفاقی که تا چند سال پیش از به یادماندنی ترین و خوش ترین رویدادهای زندگی هر دختر و پسری محسوب می شد، امروز تبدیل به کابوسی با ته مزه شیرینی شده است که شاید در برخی ازدواج ها، شیرینی اش آنقدر کم شود و تحلیل رود و کوچک شود که در سال های بعد از وقوع آن، هیچ خاطره دلچسبی به جا نماند. هر روز از گوشه و کنار سخنان مسوولان بزرگ و کوچک، مرتبط و غیرمرتبط با جوانان، می شنویم که شرایط ازدواج برای جوانان روز به روز سخت تر می شود و هر کدام وظیفه رسیدگی به این امر را بر گردن دیگری می اندازند. فقدان شغل مناسب برای جوانان دانشگاه رفته و نرفته، عرصه را بر زندگی هایشان آنقدر تنگ کرده که هیچ کس سر جای خود نیست و هر کس اولین شغلی که بیاید به هر طریقی را در هوا می زند و سفت می چسبد که مبادا همین آب باریکه را هم از دست بدهد.