ورزش چشمگیرترین پدیده اجتماعی در جامعه صنعتی کنونی است. رضایت از زندگی به دست نیامده از محیط کار، رضایتی که زیر لوای روند شهرنشینی و صنعتی شدن هرچه بیشتر از دست می رود، در عرصه ورزش جایی برای تظاهر پیدا می کند. به نظر می آید ورزش پاسخی به نیاز انسان برای شکوفایی فردی و کسب احترام اجتماعی باشد. برخلاف کارهای جزئی و تخصصی در محیط کاری، ورزش امکان تجربه رویداد و عرق کردن را فراهم می کند.