اینکه این روزها فرصتی فراهم شده تا گروه های غیرایرانی بتوانند خارج از اجراهای محدود جشنواره ای هم، در ایران اجراهای مداوم و چندروزه داشته باشند، اتفاق خوبی است که سبب می شود تا اهالی و دوستداران تئاتر بتوانند تکنیک های تئاتری سایر ممالک جهان را هم تماشا کنند و از ایده هایشان بیاموزند.

دو اجرای «لو» و i(A+B)^3 که به کارگردانی یک خانم جوان ایتالیایی (کلودیا سوراچه) اکنون در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه هستند، را تماشا کردم و از تکنیک های خوب کارگردان و اجرای بازیگرانش لذت بردم. اجرای i(A+B)^3 را البته در جشنواره عروسکی دو سال قبل تماشا کردم و «لو» را هم هفته گذشته در تماشاخانه ایرانشهر دیدم.