یار شاطر یکی از اعضای فراماسونری در ایران و از مهره های لژ مهر بود.615 وی یکی از پیروان بهائیت است و این موضوع را در نوشته ها و آثارش به وضوح می توان مشاهده کرد. او در نوشته های خود اکثرا از اصلاحات رایج در میان بهائیان استفاده می کند و می کوشد تا از رهگذر استخدام و به کارگیری این اصطلاحات و عبارات، آنها را نوشته های فارسی پاکیزه قلمداد کندو به ویژه این شیوه نگارش و نثر را در میان شاگردان رواج دهد. یار شاطر بهائیت را در شمار ادیان الهی و باب و بهاء را در زمره ی پیامبران قرار می دهد و در هر جا که فرصت بیابد، در اطراف این فرقه و سران وابسته آن تبلیغ می کند و از رهبران آن تمجید به عمل می آورد: «ایران سرزمین دین ها و دین آوران نیز هست و تنی چند از نامورترین دین آوران جهان چون زرتشت و مانی و باب و بها از این سرزمین برخاسته اند.»