یکی از اعضای جدا شده از گروهک تروریستی منافقین که موفق شده از چنگ منافقین فرار کند با اشاره به شکنجه های

صورت گرفته در پادگان اشرف گفت: خود من بارها اقدام به خودکشی کردم اما متاسفانه موفق نشدم. مرگ از تحمل آن شرایط به مراتب بهتر بود.به گزارش مهر، عبدالکریم ابراهیمی یکی از اعضای جدا شده از گروهک تروریستی منافقین در حاشیه بازدید از پادگان اشرف در گفتگو با مهر درخصوص ماجرای پیوستن به این گروهک تروریستی با بیان اینکه سال 1368 پس از اتمام خدمت سربازی برای یافتن کار بهتر از کشور خارج شده و به عراق رفتم تا از آنجا به یک کشور اروپایی بروم، اما آنجا بازداشت شده و مدت 20 روز در زندان استخبارات به سر بردم، گفت: پس از آن به اردوگاه «الرمادی» رفتم که اردوگاه اسرای جنگی و پناهندگان سیاسی بود. پس از مدتی به مقر حزب بعث رفتم و در آنجا 40 دینار و یک پتو گرفتم. از آنجا که سر پناهی نداشتیم، تیم شکار سازمان با وعده وضعیت بهتر، ما را به سازمان بردند.ابراهیمی با برشمردن دلایل رویگردانی خود از سازمان منافقین با بیان اینکه عملکرد آنها باعث شد که من از نظر ذهنی و اعتقادی از سازمان دور شوم، در بیان مصادیق این عملکرد گفت: در سازمان تبلیغ نماز می کردند اما در عمل به آن توجهی نداشتند. سران فرقه سخنرانی های زیادی برای اعضا داشتند. زمانی که سخنرانی های آنها طولانی می شد از تاخیر در نماز یا حتی قضا شدن آن ابایی نداشتند. در واقع سخن آنها با عملشان در تضاد بود.وی افزود: از دیگر سو موضوع بسیار مهم دیگری که باعث رویگردانی من و بسیاری دیگر از اعضا شده بود فساد اخلاقی گسترده و فراگیر در مناسبات بین اعضا و به خصوص بین سران بود گرچه سران سازمان تلاش داشتند تا این مناسبات غیر اخلاقی و غیر اسلامی عیان نشود.این عضو فرار کرده از پادگان اشرف پس از اشاره به موارد متعددی از مصادیق انحرافات اخلاقی و فسادهای جنسی داخلی سازمان منافقین، اظهار داشت: من از نظر عقیدتی با آنها فاصله داشتم به همین دلیل مسئولیتی نگرفتم و پیشرفتی نکردم. تلاش داشتم هر طور که شده فرار کنم.