ستاره شناسان موفق به شناسایی دورترین فوران پرتو ایکس یک سیاهچاله در فاصله 4/12 میلیارد سال نوری از زمین شده اند که می تواند به آنها در درک حیات سیاهچاله های عظیم پس از انفجار بزرگ کمک کند.

این جریان عظیم از پرتو که تصور می شود دو برابر قطر کهکشان راه شیری ادامه داشته باشد، یک محصول جانبی از اختروش(کوازار) GB 1428 است.

این ذرات با سرعت نزدیک به نور سفر کرده و می توانند با ابرهای کیهانی فوتون ها که بقایای انفجار بزرگ هستند، تعامل برقرار کنند. این تعامل باعث افزایش انرژی فوتون ها شده و آن را به شکل یک نوار نوری از پرتو ایکس تبدیل می کند که منجر به یک فوران تابشی درخشان می شود.