تحقیقات جدید نشان می دهد کودهای کمپوست که برای اصلاح و تقویت خاک مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند در درازمدت عرصه های تخریب شده را بهبود بخشد. منظور از این عرصه ها، مناطقی است که در آنها فعالیت هایی نظیر برداشت معادن انجام شده است. استخراج از معادن سرب و روی اغلب تنها زمین هایی را در پشت سر خود باقی گذاشته که یا فوق العاده اسیدی است یا این که خاک آنها آلوده به مواد سمی است. مواد زایدی همچون قطعات سنگ های سیلیسی، سنگ آهک و دولومیت تنها ارمغان برداشت از منابع زیرزمینی برای چنین زمین هایی است.

دانشمندان مدت هاست درصدد هستند راه حلی برای این زمین ها پیدا کنند. به همین منظور تیم تحقیقاتی متشکل از خاک شناسان برجسته تشکیل شد تا در این زمینه مطالعاتی انجام دهند. دکتر پاول وایت از محققان مرکز تحقیقات کشاورزی «یواس دی ا» همراه جمعی از همکارانش متوجه شدند با اضافه کردن کود کمپوست به خاک این زمین ها می توان کربن لازم را برای رشد گیاهان تامین کرد. آنها در ادامه تحقیقات خود توانستند مشخص کنند که آیا کودهای کمپوست می تواند میزان سرب و روی موجود در خاک را که یک آلاینده بالقوه است و می تواند آب های زیرزمینی را آلوده کند، کاهش دهد یا خیر. طی مدت دو سال، پنج بار از این زمین ها نمونه برداری شد. دقیقا دو سال پس از شروع مطالعات، نمونه های برداشت شده از این زمین ها نشان داد که میزان PH به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است و حتی فسفر، نیتروژن، کربن و آب لازم برای رشد گیاه نیز طی این مدت فراهم شد.

کودهای کمپوست در عین حال توانستند بیومس میکروبی را به حد لازم ارتقا دهند. بیومس میکروبی مجموع وزن یا جرم میکروب ها در واحد سطح یا حجم است. این در حالی است که فعالیت های آنزیمی، پتانسیل نیتریفیکاسیون (فرآیندی که در آن باکتری ها در شکستن ترکیبات نیتروژن و به وجود آوردن ترکیبات نیتراته قابل جذب برای گیاهان نقش دارند) و در مجموع همه شرایط مطلوب ظرف دو سال مجدد برای رشد گیاهان فراهم شد. محققان دریافتند کمپوست زیاد قادر است میزان سرب و روی را تا حدود 90 درصد کاهش دهد و این به آن معناست که آب های زیرزمینی سرانجام از یک خطر بالقوه رهایی یافته است. بدیهی است که رشد سالم تر گیاهان مانع فرسایش خاک و ایجاد آب های روان خواهد شد.