طبق قانون کار پاداش نوروزی کارگران 3 برابر مزد آنان است که البته سقف آن را هم قانون تعیین می کند. حداقل دستمزد 389 هزار و سقف یک میلیون و 200 هزار تومانی امسال را اگر از باب تاثیر معیشتی آن بررسی کنیم، به هیچ عنوان پاسخ حداقل معیشت کارگران را نمی دهد. قشر نجیب و فهیم کارگری ما امروز در شرایط سختی به سر می برد. کارگران بیش از هر سال شاهد افزایش قیمت ها در 30 قلم کالای پرمصرف شان بوده اند. قیمت تمام مواد مصرفی سفره کارگری ما چند برابر شده است. چیزی که سال هاست مورد بحث ما است این است که کاهش هزینه از جیب کارگران صرفه جویی به نفع کارفرما نیست و در واقع یک خسارت است. هر قدر وضعیت معیشتی نیروی انسانی کار بهتر باشد، همان قدر کیفیت، بهره وری و تولید بالاتری خواهیم داشت. دستمزد کارگر 10 الی 13 درصد از هزینه تولید هر قلم کالااست. دولت و کارفرما می توانند هزینه ها را از 87 درصد دیگر تولید کم کنند و از جیب کارگران به نفع تولید صرفه جویی نکنند که این صرفه جویی نه به نفع کارگر است، نه کارفرما و نه تولید. امیدوارم دست کم در این شرایط خاص بدون موضع گیری به حرف کارگران گوش دهند و با بهبود وضعیت معیشتی کارگران، وضع اقتصاد و تولید را سامان تازه یی بدهند.

مشاور کانون عالی شوراهای اسلامی کار