این را خوب می دانم که بدون شک در رویارویی با عنکبوت ها، احساسی مثبت و توام با یک لبخند در چهره تان پیدا نخواهید کرد! اما بیایید کمی واقع بین باشیم، این جانوران پوشیده از مو، چابک و کوچک را چه دوستشان داشته باشیم و چه نداشته باشیم...، ناظمان و متعادل کنندگان اکوسیستم در طبیعت هستند و وجود آنها برای از بین بردن آفات و حشرات ناقل بیماری و نهایتا حفظ زندگی و بقای ما انسان ها بسیار موثر است. امروزه در حدود 30 هزار گونه عنکبوت در سراسر دنیا شناسایی شده است و هنوز هم گونه های بی شماری هستند که ناشناخته مانده اند.

در ایران متاسفانه مطالعات دقیقی روی این شاخه از بند پایان انجام نشده و برای به دست آوردن اطلاعات دقیق از پراکندگی و نحوه زندگی این جانور شگفت انگیز زمانی بس دراز لازم است، با این حال بسیاری از گونه های این بندپای منحصر به فرد با نمونه های دیگر در خارج از کشورمان شباهت زیادی دارد. برای مثال این تصویر یک عنکبوت گرگی ماده است که کیسه محتوی تخم نوزادانش را با تارریس های ظریف به سطح شکمش چسبانده بود و قبل از این که در میان انبوهی از لاشه سنگ ها پنهان شود، شکار دوربین من شد.

این شیوه حمل کیسه تخم علاوه بر این که جان نوزادانش را از خطر دور نگه می دارد، آرواره های مادر را در این مدت برای شکار حشرات آزاد می گذارد. وقتی عنکبوت های جوان از تخم بیرون آمدند، مادر برای مدتی آنها را روی پشت خود حمل می کند و پس از آن که کاملارشد کردند محیط امن شان را برای شروع زندگی جدید ترک می کنند.

این عنکبوت از خانواده Lycosidae است و هنگام روز روی زمین، مزارع و باغ ها و در میان برگ های روی زمین افتاده درختان به وفور دیده می شود. نام متداول این عنکبوت، عنکبوت گرگی است. البته بر خلاف همنام پستاندار خود به صورت گروهی شکار نمی کند! بلکه اگر شرایط محیطی برایش مهیا باشد، می تواند در کنار همخانواده های خودش به شکل انفرادی به شکار بپردازد.