مسعود ده نمکی بالطبع قبل از آنکه قدم در وادی فیلمسازی بگذارد، یکی از مخاطبان پروپاقرص و همیشگی سینمای دفاع مقدس ما بوده است؛ سینمایی که در آن سال ها، اقتدار و قدرتی مثال زدنی داشت و طبیعتا یکی از افرادی که این قدرت را به این سینمای نجیب می داد، «رسول ملاقلی پور» بود. ده نمکی، این روزها در تدارک اکران نوروزی فیلم «رسوایی» است اما وقتی می شنود می خواهیم با او به مناسبت سالگرد درگذشت رسول ملاقلی پور، گفت و گویی کوتاه داشته باشیم، خیلی راحت می پذیرد و به پرسش های ما پاسخ می دهد که در ادامه نظر شما را به مطالعه این گفت و گوی کوتاه جلب می کنیم.

در دوره روزنامه نگاری، چندین نقد در مورد کارهای ایشان در نشریات به چاپ رسید و همین سبب شد تا یکی، دو جلسه ای با هم صحبت کنیم، ضمن اینکه من بیشتر به عنوان مخاطب آثار ایشان بودم.

فیلم «افق» ایشان را که با بازی «سیدجواد هاشمی» همراه بود را خیلی دوست دارم.

نه، به نظر من سینمای دفاع مقدس، چون به تکرار می افتد نمی تواند مخاطب خودش را جذب کند. مطمئنا اگر در آن مقطع، امثال آقای ملاقلی پور نبودند، این تاریخ بر پرده سینما نمی نشست اما اینکه در این سینما رکودی وجود دارد به نظرم اتفاقی است که بعد از جنگ شروع شد چرا که سینمای دفاع مقدس ما یک روایت جدیدی می خواست تا بتواند آن ارتباط بهینه را با نسل جدید برقرار کند.

من فکر می کنم آثار آقای ملاقلی پور، از حسی ترین فیلم های دفاع مقدس سینمای ما به حساب می آید و این خود برمی گردد به درونیات خود کارگردان که دریافتی درست از دفاع مقدس داشته و با آدم های جنگ عجین بوده و بالطبع جنگ را از بیرون نگاه نکرده است.