برای اولین بار در تاریخ انتخابات نظام جمهوری اسلامی ایران، همزمان دو انتخابات کلیدی و موثر در ساختار سیاسی برگزار می شود: انتخابات ریاست جمهوری که شاکله قوه مجریه است و رویکرد کلان حوزه اجرایی کشور به واسطه آن رقم می خورد و دیگری انتخابات شوراها که هر چند در نگاه اول اهمیتی همسان با انتخابات ریاست جمهوری نداشته باشد اما بی گمان دایره شمول گسترده آن و ارتباط دقیقی که در ارتباط با زیرساخت های حقوق شهروندی دارد، حوزه کارایی و تاثیرگذاری گسترده یی به این مجموعه ها بخشیده و هیچ کنشگر سیاسی نمی تواند از کنار آن به راحتی گذر کند. از آنجا که حساسیت ها نسبت به این انتخابات کمتر از ریاست جمهوری است حیطه