یکی از عمده ترین اختلال های اضطرابی، اختلال وسواس است و به گفته روانشناسان دست کم یک فکر اضطرابی در شخص است که نهایتا منجر به بروز یک رفتار جبری در او می شود و فکر و رفتار در شخص، غیرقابل کنترل بوده و شخص ناگزیر از تسلیم شدن در برابر آن هاست.

نسیم حسین قراری روانشناس با بیان این که اضطراب در حالت عمیق تر، طولانی مدت تر و گسترده تر تبدیل به شکل ها و گونه های مختلفی می شود، می گوید: یکی از عمده ترین اختلال های اضطرابی، همان اختلال وسواس است و نمونه شایع این اختلال، فکر آلوده بودن دست ها در فرد است که وی را وادار می سازد به دفعات دست های خود را بشوید اما این اختلال می تواند شکل خفیف تری نیز داشته باشد و آن هم وجود فکر وسواسی است که کمتر به عمل وسواسی تبدیل می شود. در حالت فکر وسواسی یک فکر، یک عقیده، یک احساس و یا یک اندیشه، مزاحم و تکرار شونده است.

وی با بیان این مطلب که نقش رفتاری در تربیت اصول رفتاری کودک در بروز این اختلال بسیار موثر است، افزود: به طور طبیعی والدین در تربیت کودک خود نقش مستقیم تر و عمیق تری بازی می کنند.

این نقش در ابعاد افراطی تسلط گرایانه، اجباری و دستوری یا تکرارهای مکرر و خصوصا هنگامی که کودک را ناگزیر از انجام آن می سازد می تواند زمینه ساز بروز اختلال فرد شود.

حسین قراری از مهمترین عوامل پیشگیری را توجه مناسب و معتدل به ایفای نقش تربیتی برای کودک دانست واعتقاد دارد باید از ارائه عوامل تربیتی و اعمال فشار شدید جهت شکل دادن آداب و اصول در رفتار کودک خودداری کرد.

وی با اشاره به این که در بزرگسالی پس از بروز افکار وسواسی یا جبری و حتی وسواسی- جبری آنچه جهت کنترل و رفع این مشکل مهم است، می گوید: شناسایی، ارزیابی شدن، مدت افکار وسواسی یا اعمال جبری یا اختلال وسواسی- جبری در رفع این مشکل حائز اهمیت است و در ابتدا یافتن علل بروز اضطراب و گام برداشتن به سمت آن می تواند مفید باشد.