جالب است که هر پنج کشور عضو گروه بریکس جزو باشگاه هسته ای دنیا بوده به طوری که در این زمینه برای آینده سرمایه گذاری کرده و برنامه مدون دارند.

روسیه، چین و هند البته در این زمینه از قبل گسترده تر کار نموده اند و علاوه بر استفاده اقتصادی از نیروگاه های هسته ای جهت تولید برق هر سه آن ها دارای سلاح هسته ای بوده و از این نظر رقابتی پایاپای با کشورهای غربی دارای تسلیحات هسته ای دارند ولی دو کشور برزیل و آفریقای جنوبی فقط دارای نیروگاه های هسته ای جهت تولید برق و یا رآکتورهای تحقیقاتی صلح آمیز هستند، به عنوان مثال دولت برزیل برای 50 سال آینده برنامه احداث 60 نیروگاه هسته ای را دارد که توان تولید بیش از 60 هزار مگاوات الکتریک را خواهند داشت، البته برزیل قصد توسعه نیروگاه های برق آبی و گازی خود را نیز برای آینده دارد. در حال حاضر نیروگاه های برق آبی هم اکنون 80 درصد برق موردنیاز برزیل را تامین می کنند در حال حاضر ظرفیت تولید برق در برزیل بیش از 100 هزار مگاوات است. هم اکنون دو نیروگاه هسته ای فعال برزیل 3 درصد کل برق این کشور را تامین می کند، البته نیروگاه سوم برزیل در حال ساخت است که در سال 2015 وارد مدار خواهد شد.

اما آفریقای جنوبی دو رآکتور هسته ای دارد که 6 درصد از برق مورد نیازش را تامین می کند و دولت این کشور برای آینده هسته ای این کشور برنامه هایی را تدوین کرده است. با توجه به توضیحات فوق و توان هسته ای بریکس می توان پی برد که در آینده نزدیک چه از نظر اقتصادی و چه توان هسته ای کشورهای عضو بریکس بسیار تاثیرگذار خواهند بود زیرا گستردگی این کشورها چه از لحاظ مساحت، جمعیت، پراکندگی، سطح تکنولوژی و اقتصادی، تنوع نژادی و فرهنگی می تواند پتانسیل بالقوه فراوانی برای این گروه اقتصادی فراهم آورد. نکته جالب توجه دیگر این است که در بعضی ازکشورهای عضو بریکس از نیروگاه هایی با تکنولوژی شرقی استفاده می شود و در بعضی دیگر مانند برزیل و آفریقای جنوبی از نیروگاه های هسته ای و تکنولوژی غربی استفاده می شود. مطمئنا در آینده نزدیک از نقش بریکس در دنیا بیشتر خواهیم شنید.