تا در صندوق را باز کردند ناگهان فواره ای از موش های کبود، زرد، سیاه، نارنجی و بنفش از آن بیرون جهید؛ خرموش هایی درشت با پوست پرزدار خیس و دم های دراز، با چشم هایی که نگاهشان به نگاه آدمی شبیه بود.

سه، چهار پاسبان با باتوم های کشیده وارد اتاق شدند و بلافاصله فهمیدند که ما مایه جیغ هولناک رییس نبوده ایم. به اشاره مفتش حمله بردند به لشکر بی پایان موش ها که حالابه در و دیوار و قفسه و میز و نیمکت حمله برده، بالاو پایین می جهیدند. با باتوم، بر سر و تنشان می کوفتند. موش های مصدوم لحظه ای در جا بی حرکت می ماندند، موش های دیگر می گریختند، یک باره موش های گریزان بر می گشتند، موش های بی حرکت را شادمانه