در میان همه ایرادهایی که به برنامه مناظره تلویزیونی نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری گرفته می شود که در جای خود، بسیار هم درست به نظر می رسد نکته یی مورد غفلت جو ناشی از ایرادها قرار گرفته است. موضوعی که اگر با دیده بیان نیک کرداری ها گفته شود ره به صواب اش بیشتر است تا اینکه در مچ گیری های فصلی گرفتار شویم! در پارت دوم مناظره ها و آنجایی که پرسش ها به تست و بهره هوشی پهلو می زند و کمی هم جای روانشناسی را می گیرد، با اعتراض نامزدها مواجه می شود و مجری محترم با سعه صدر تلاش می کند تا ادامه دهد دنباله کار را.. . و شاید بینندگان هم حدس نمی زدند که این قسمت با هشت پرسش از بیست و چهار سوال ممکن پایان پذیرد. چون با بک گراندی که نسبت به چنین برنامه ها و رویه هایی داشتند، این امکان را نمی دادند که مجری از ادامه پرسش ها صرف نظر کند. هر چند این ابتکار عمل را خواه از مجری بدانیم یا خواه از مقامات بالاتر، چیزی از ارزش های کردار تلویزیون کم نمی کند که در طرفه العینی به خواست و عقیده مخاطبان که در اینجا نامزدهای محترم بودند، احترام نهاد و برای اولین بار فعلی را انجام داد که خواسته طرف مقابل را به نحوی برآورده کرد که مرضی الطرفین باشد و نشان داد که اگر برنامه سازان به سمت خواسته های صواب مخاطبان باشند در موارد مشابه می توانند رضایت خیل عظیم تماشاگران را به دست آورند. تماشاگرانی که با توجه به دسترسی زیاد به مدیوم های گوناگون می توانند هر سلیقه ممکن شان را به راحتی کسب کنند. برای چنین تصمیم های آنی در بزنگاه های خاص ارزش و احترام قائلیم در صورتی که این روند درست ادامه داشته باشد.