زمانی شعر یکی از مهم ترین رسانه ها و سرگرمی های مردم ایران زمین به شمار می آمد اما امروزه با وجود بهره گرفتن شعر از سابقه تاریخی کهن دیگر توجه چندانی در مقایسه با گذشته به این هنر اصیل نمی شود. مسائل و مشکلات متعددی در طول سالیان دراز موجب این بی مهری ها به شعر شده که از جمله ملموس ترین آن ها می توان به معضل کاغذ در

یکی - دو سال اخیر اشاره کرد.مشکلی که چند وقتی می شود از طریق افزایش های نجومی قیمت این کالای اثر گذار گریبان زبان و ادبیات فارسی را هم گرفته است. از همین رو متولیان فرهنگی برای کمک به عرصه های مختلف فرهنگ از جمله شعر باید فکری در جهت سهولت بیشتر در دسترسی به این کالاکه به عقیده بسیاری در زمره کالاهای اساسی قرار دارد؛ بیندیشند.

برای حل این مساله می توان به راهکارهای متعددی توسل جست که یکی از آن ها تلاش سازمان های متولی در ساده سازی شرایط واردات آن است. زمانی که کاغذ با سهولت بیشتری در دسترس فعالان عرصه نشر قرار بگیرد در نهایت مخاطب نیز با شرایط بهتری به نتیجه کار که همان کتاب است دسترسی پیدا خواهد کرد. البته تنها نباید به این مساله اکتفا کرد چراکه پس از ورود کاغذ به کشور دولت باید به نحوه اختصاص یافتن آن به ناشران هم نظارت داشته باشد تا از این طریق دیگر شاهد کوتاه شدن دست واسطه ها در امر توزیع آن باشیم. البته قبول دارم از آن جایی که عمده کاغذ مصرفی در کشور از طریق واردات تامین می شود قیمت آن وابستگی بسیاری به قیمت ارز دارد اما با این تفاسیر باز هم انتظار اهالی قلم و کتاب از متولیان تلاش در جهت کاهش و بعد از آن هم ثبات قیمت آن است.

اگر با تلاش متولیان چنین شرایطی مهیا شود ما به مرور شاهد دسترسی آسان تر مخاطبان به کتاب خواهیم بود. آن وقت است که صنعت نشر از این رکودی که به آن دچار شده رهایی پیدا خواهد کرد و حتی دیگر صنایع وابسته به آن همچون صحافی ها، چاپخانه ها و حتی نویسنده ها نیز در شرایط بهتری مشغول فعالیت خواهند شد. از همین رو معتقدم که تلاش در جهت دسترسی آسان تر فعالان عرصه نشر به کاغذ نخستین گام در جهت افزایش سرانه مطالعه به شمار می آید.

شاعر و رئیس دفتر شعر وزارت ارشاد