شعر امروز در آستانه دهه 90 موقعیت خود را تثبیت کرده و دارد راه خود را ادامه می دهد. بعد از 20سال نوعی از شعر به جامعه ادبی عرضه شده که اکثر مولفه های خود را وامدار شعر دهه 70 است، پس اگر دهه 70 را دهه کاشت و دهه 80 را دهه داشت شعر امروز حساب کنیم، باید دهه 90 را دهه برداشت بنامیم؛ دهه ای که شاعران جوانش را یکی پس از دیگری معرفی می کند با شعری کوتاه، ساده، عینی، جزیی نگر، شوخ و ترجمه پذیر که از زندگی امروز و انسان معاصر می گوید. با شعر معیار معاصر یعنی شعر سپید تفاوت دارد. آزاد و رها پیش می رود، هرچند جاذبه شعر نیمایی و شعر سپید را نداشته باشد. زبانی استعاری ندارد، به صنایع سنگین و سبک ادبی بی