در نیمه اول، استقلال بازی نسبتا خوب و منسجمی از خود به نمایش گذاشت، با این همه من انتظار چنین عملکردی از تیم تایلندی را نداشتم. تیم بوریرام تیم منسجمی بود و در ابتدای نیمه اول اسیر گل دقیقه دو استقلالی ها شد و تمرکز خود را از دست داد. با این همه کم کم شرایط عادی بر این تیم حاکم شد و بازی خوبی را از خود به نمایش گذاشتند. با بازی ای که این تیم از خود در تهران به نمایش گذاشت، قطعا در تایلند می تواند برای استقلال دردسرساز شود. در این بازی فرهاد مجیدی از نیمه اول به زمین فرستاده شد. فرهاد نشان داده که هرگاه به عنوان بازیکن جانشین به میدان می آید، مثمرثمر واقع می شود یا این همه شرایط بازیکنان تیم را کادر فنی بهتر می دانند و شاید مصلحت تیم در این بوده که فرهاد از همان نیمه اول به میدان بیاید. با اینکه استقلال به نظر می رسید که برای ضدحمله برنامه دارد اما تا اواسط نیمه دوم در پیاده کردن آن چندان موفق نبود. تیم بوریرام در توپ گیری و حفظ توپ بهتر از استقلال عمل می کرد، با این همه نتوانستند موقعیت خطرناکی روی دروازه استقلال ایجاد کنند و به سانتر و شوت از راه دور اکتفا کردند. در شروع نیمه دوم، بازی متعادلی را شاهد بودیم و استقلال از برتری محسوسی برخوردار نبود. در این نیمه این تیم تایلندی بود که حملات زیادی را به خصوص در اواخر بازی روی دروازه استقلال تدارک دید. تصور چنین تیم خوبی با توجه به سابقه ای که از تیم های تایلندی در ذهن ما بود شاید برای تماشاگران ایرانی کمی دور از ذهن بود.

اما شاهد بودیم که این تیم به خصوص در خط حمله بسیار خوب و تقریبا حساب شده و با برنامه عمل می کرد. به نظر می رسید که استقلال با زدن گل در دقایق ابتدایی بازی، خیلی زود اشباع شد و بازیکنان اندکی بی انگیزه به ادامه بازی پرداختند. به عقیده من استقلالی ها بازی همیشگی خود را به نمایش نگذاشتند. در بازی برگشت تیم استقلال بازی چندان آسانی را پیش رو نخواهد داشت. با توجه به شرایط خاصی که معمولادر ورزشگاه های تیم های شرق آسیا حکم فرماست و نیز شرایط آب وهوایی این منطقه شرایط بازی سخت می شود. به هر حال امیدوارم استقلال در بازی برگشت بتواند از سد این تیم با موفقیت عبور کرده و به مرحله بعد راه پیدا کند.