اندیشه سهروردی اندیشه ای نیست که بتوان به راحتی به دست فراموشی سپرد و حداقل در عالم اسلام تناسب و تجانس بسیاری با اندیشه های وی وجود دارد؛ البته فلاسفه نقدهایی هم کرده اند که این اقتضای جنس فلسفه است اما به هر حال اندیشه او قابل اعتناست. در عصر ما نیز فلاسفه اسلامی این اندیشه را جدی گرفتند.

به عنوان مثال دکتر ابراهیمی دینانی، کتابی به نام «شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی» نگاشته که یکی از بهترین کتاب ها درباره زندگینامه و افکار سهروردی محسوب می شود؛ حتی مستشرقینی نظیر هانری کربن به اندیشه اشراق توجه کرده اند؛ البته کربن بیشتر صدرایی بوده تا سهروردی، اما با وجود این سهروردی در نگاه او جدی و قابل اعتنا بوده است.

نکته مهم این است که اندیشه به عقب باز نمی گردد، پس از سهروردی ملاصدرا از جهات متعدد پیشروتر از سهروردی، ابن سینا و فارابی شد، او جمع بین سهروردی و فارابی است، اما این بدان معنا نیست که مقام و اندیشه سهروردی قابل اعتنا نباشد.