بارها در جلسات مشاوره به مفهوم جبر و اختیار فکر کرده ام. ما انسان ها در موقعیت های متفاوت، خود را مختار و گاهی مجبور می پنداریم و وقتی از مشاور خود می پرسیم «اگر شما جای من بودید، چه می کردید؟» عملااز خودمان سلب اختیار می کنیم و پیامد تصمیم مان را به گردن مشاور می اندازیم و با این مکانیسم دفاعی، می کوشیم تا احساس گناه خود را در صورت شکست، کاهش دهیم. برخلاف نظر اکثر مردم، مشاوره به این معناست که از عواقب تصمیم خود آگاه شویم و با پذیرش مسوولیت، خودمان تصمیم بگیریم و بپذیریم که برای انجام هر کاری باید بهایی بپردازیم. وظیفه اصلی مشاور، روشن کردن ابعاد پنهان این بها و نگاه غیراحساسی به تبعات آن است. سپس خود فرد می پذیرد که عمل کردن یا نکردن به فلان تصمیم، ارزش پرداخت بها را دارد یا نه.