همیشه این عبارت که مطالعات فرهنگی باید از نقد مردم شروع کند نقطه پرتابی به سوالات جدی و مهمی در این حوزه بوده است. در شهر راه می رویم و هر روزه با خیل بسیار آشفتگی ها و بی نظمی ها مواجه می شویم و بی هراس از این اپیدمی از کنارشان رد می شویم. گرچه به ظاهر همه نق و نوق هایمان از زندگی در بحران و بی قانونی هاست اما زیست روزمره ما با آن، چنان عجین شده که هر روز راه های نوینی برای دور زدن قوانین و ناهمنوایی با آنها می یابیم و حتی به هم می آموزیم. اما این همه ماجرا نیست. چنین اجماعی بر سر یک کنش اجتماعی نشان از خلاهایی دارد که باید آنها