نگاه ما درباره ارتباط با آمریکا مثل کشورهای دیگر بر اساس احترام و منافع متقابل است. ما پیشقدم قطع رابطه با آمریکا نبودیم. حالاهم اگر درصدد برآمده اند تا ارتباط وصل شود ما می پذیریم چرا نپذیریم. اما اینکه منتظر باشیم بعد سی وچندسال، یکمرتبه یخ های رابطه آب شود کمی شتابزده است. الان پیش بینی می شود اگر وزیرخارجه ایران و آمریکا بنشینند باهم صحبت کنند توافق حاصل شده است. برخی گفته اند اگر روحانی با اوباما مواجه شد و مصافحه کردند برای آب شدن یخ های رابطه کافی است. زمانی است که آنها بهانه گیری می کنند خب ما هم نمی توانیم دست روی دست بگذاریم. حکمت، عزت و مصلحتی داریم، اگر عزت و حکمت و مصلحت ما ایجاب کند که رابطه برقرار شود ما پذیرا هستیم. آقای روحانی با صراحت گفته بدون هیچ پیش شرطی مذاکره انجام می شود. هیچ وقت مسایل اختلافی بین دو کشور با یک مذاکره و یک «گود نایت» یا «گود مورنینگ» حل نمی شود. اینکه بنشینیم بر سر تمامی اختلافات سی وچندساله صحبت کنیم و انتظار داشته باشیم که همه را حل کنیم هم درست نیست برای اینکه آمریکا ممکن است صد درصد طرفدار اسراییل باشد و ما صددرصد مخالف اسراییل خب چه اشکالی دارد مگر روسیه که با ما ارتباط دارد صد درصد طرفدار اسراییل نیست؟ ما سر یک بی نماز که رابطه را به هم نمی زنیم. احترام و منافع متقابل یعنی اینکه بالاخره جمهوری اسلامی را بپذیرند، دو طرف در امور داخلی هم دخالت نکنند و دنبال براندازی نباشند. روابط متقابل تعریف روشنی دارد.