ماهیت سفر روحانی به منظور شرکت در مجمع سازمان ملل از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به انتخابات 24خرداد عملکرد ایشان در صد روز گذشته، در سیاست خارجی شاهد تحقق شعارهای داده شده از جمله اعتدالگرایی و شفاف سازی و خردورزی در سیاست خارجی مجموعه هستیم و این شعارها به صورت عملی در حال اجراست. در شرایط کنونی و با توجه به انتخاب ایشان از سوی مردم ایران به نظر می رسد افکار عمومی جهان به دنبال این هستند تا پیام جدیدی از ملت ایران بشنوند. تاثیر عملکرد ایران در عرصه سیاست خارجی در صد روز گذشته سبب شد تا دیدارهای اروپایی که در چند سال گذشته همواره در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متوقف بود، احیا شده و در مقایسه با چند سال گذشته که اتحادیه اروپا حاضر نبود روابط دیپلماتیک خود را از سطح مدیر کل افزایش دهد، سیر صعودی خوبی داشته باشد.

به اذعان رسانه های عربی و آمریکایی، محافل سیاسی تحت الشعاع مناسبات ایران و آمریکا قرار گرفته با این زمینه که آیا امکان دیدار اوباما و روحانی وجود دارد یا خیر. همه ما می دانیم اصل این دیدار - اگر صورت گیرد - جنبه ای سمبلیک دارد. بنابراین در این دیدار سمبلیک قرار نیست روابط دو کشور که مملو از اختلاف و فهرست بلندی از ادعای طرفین است، مورد بررسی قرار گیرد اما نفس این دیدار شکست تابویی 34ساله است. در طرف آمریکایی جریاناتی که تمایلی نداشتند این واقعه شکل گیرد حالامشغول کارشکنی هستند به خصوص جریان تندرو حاکم در آمریکا هنوز بر فضای سیاسی جناح های حزب رقیب فشار وارد می کنند برای اینکه هیچ گونه دیدار یا رودررویی شکل نگیرد چون منافع خود را در روابط تیره این دو کشور جست وجو می کنند.

خوشبختانه در ایران صدای واحد دیپلماسی به گوش می رسد و صدای واحد نشان دهنده وحدت ملی و تامین منافع ملی در رهگذر مناسبات ما با غرب و 1+5 است. این پیام مثبتی از سوی ایران است چرا که نشان می دهد ایران در تحصیل منافع ملی متحد است و از شکل مذاکره به محتوای مذاکرات رسیده است. ما باید در محتوای گفت وگوها خواسته های مشروع خود را به دست بیاوریم. تبعات و اثرات این دیدار احتمالی نه تنها بر روابط ایران و آمریکا بلکه بر روابط ایران و با سایر کشورها هم تاثیر گذار خواهد بود همچنین روابط آمریکا با خاورمیانه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.