سیاست خارجی در زمان حاضر قسمت عمده و مهمی از سیاست کلان یک کشور را دربر می گیرد، در حالی که تا 50سال پیش حداکثر 20 تا 30 درصد سیاست یک کشور به امور خارجی تعلق داشت. علتش این است که از یک سو جهان بسیار به هم نزدیک و کوچک شده و از سوی دیگر آنقدر جهان درهم تنیده شده که افکار و افعال یک کشور بر بقیه کشورها تاثیرگذار است و از سوی سوم به تدریج این سیاست مشترک جهانی است که الگوی کشورها قرار می گیرد و عموما از نقاط مثبت آن که دستاورد عقل و برنامه ریزی بشری است، استفاده می کنند. به این ترتیب روشن می شود چرا سیاست خارجی در صحنه یک کشور غیرقابل اغماض است البته برای برخی کشورها، سیاست خارجی عین سیاست داخلی