چشمان دختران رنگ غم داشت و پنجره دل پسران به روی ظلمت باز می شد اما همیشه سیاهی ها پیروز نخواهند شد، قرار نبود همه روزها و شب ها این گونه سپری شوند. از راه خواهد رسید روزی که در دل بی تفاوتی ها، دل هایی بلرزد و دستانی برای گشودن پنجره های امید بالارود. قلب های افسرده دختران و پسران خراسانی که روزی جز سیاهی و بی تفاوتی سهمی نداشت سایه بانی از امید یافت.

سه خواهر و برادر با اختلاف سنی اما اشتراک در بی نصیب بودن از دستانی به نام دستان پر مهر پدر. تا خود را شناختند خواهر و برادران بزرگ و کوچکی را دور و بر خود دیدند که هیچ کدام سواد خواندن و نوشتن نداشتند اما این سه آرزوی با سواد شدن را سوار