در سرمای سوزان دی ماه، برف می بارید و ویرانی ها و زشتی های شهر را می پوشاند. مردم پایتخت همچنان گرفتار قحطی آذوقه بودند و هر روز جنازه چند زن و مرد که از گرسنگی و سرما مرده بودند در کوچه ها و خیابان ها به چشم می خورد.

افراد امان اله خان، فرمانده سپاه افغان و وزیر اعظم محمود گاهی برای غارت روستایی ها و به چنگ آوردن موادغذایی به آبادی های اطراف پایتخت هجوم می بردند اما همیشه موفق به چپاول غله و برنج یا احشام نمی شدند و مردم روستاها با دفاع جانانه ای آنان را پس می راندند و هرگاه با کاروانی از برنج و غله و گوشت به شهر بازمی گشتند، هرچه به همراه داشتند به فرمان محمود بین سپاهیان افغان تقسیم می شد و مردم گرسنه شهر نصیبی نمی بردند.