وقوع جنگ در سال 1359، موجب شد تا برهه فرهنگی جدیدی در ایران رقم بخورد. جنگ منطق خودش را داشت و بر پایه این منطق، هر بخش از جامعه واکنشی خاص نسبت به آن بروز می داد. دولت و اتباع آن باید از یک سو روحیه ملتی را حفظ می کردند که هنوز عرق مبارزات انقلابی شان خشک نشده بود و خود را در موقعیت تازه شان پیدا نکرده بودند و از دیگر سو به دنبال این بود که نیروهای نظامی و داوطلبان مردمی را ترغیب کند که حمله دشمن را پاسخ گویند و از آب و خاک خود دفاع کنند. شاید در ابتدا تصور همه از جنگ چیز دیگری بود و کسی فکرش را نمی کرد دامنه جنگ از شهرهای مرزی به سایر نقاط کشور هم کشیده شود. اما این اتفاق رخ داد و بازخوردهایش