دیروز میان ناشران و کتابخوانان بحثی دهان به دهان می چرخید؛ «پست سفارشی در فضای مجازی انجام نمی شود.»

این جمله آن طور که رسانه ها خبر می دادند، از یک واقعیت حکایت داشت؛ ارسال یک کتاب 5 هزار تومانی حداقل 8 تا 10 هزار تومان محاسبه می شود، در صورتی که انتظار بود هزینه ارسال کتاب نیز شبیه مطبوعات شود! همچنین در متن ارسال شده به پنل فروشندگان نیز آمده بود که تغییراتی در سیاست های شرکت پست انجام شده و امکان ثبت مرسولات سفارشی وجود ندارد و باید ارسال خود را به «پست پیشتاز» تغییر دهند و برای برگشتی های حاصل از تغییر قیمت بهتر است با خریداران تماس گرفته شود. این بحث آنقدر جای تامل داشت که نیاز به باز کردن قضیه بود، اما خیلی گنگ درباره اش شفاف سازی شد و دست آخر هم آنچه از طرف شرکت پست به عنوان توضیحات به خبرگزاری فارس فاکس شد، باز چندان روشن نبود.

در بند اولش و در جمله ای که 6 جمله بدون فعل و یک پاراگراف نسبتا فربه بود، از صورتجلسه ای صحبت شده بود که در نهایت باز به حرف ها و بحث های کتابخوانان و کتابفروشان مختوم می شد، یعنی دقیقا این جمله «سرویس مزبور صرفا در قالب پست پیشتاز و پست تلفنی ارائه گردد» چیزی که در واقع به همان قیمت مورد زمزمه کتابخوانان و کتابفروشان مختوم می شد: «شاید 8 تا 10 هزار تومان» رقمی که قبلا ظاهرا در حدود 5 هزار تومان بوده است. در رابطه با این بحث ذکر دو نکته حائز اهمیت است؛ اول این که صورت مساله باید شفاف شود، یعنی اگر قیمت از 5 هزار به 10 هزار رسیده، واقعیت را روشن کنیم. دوم این که نباید فراموش کنیم خدمات رسانی به حوزه کتاب و مطالعه با مثلا گوجه فرنگی، ماکارونی، پفک، ریکا یا پودر رختشویی تفاوت اساسی دارد، زیرا سالیانی است که باید برای فرهیختگی عمومی بسترسازی کنیم، تنها راه آن هم کتاب است.