هرکس کاری را از راه غیرعادی حل کند، می گویند: «گره گرد یوم» را گشود. گویا در زمانه اسکندر که خود را «پسر خدا» می دانست، در آستانه ورود به آسیای صغیر در منطقه یی به نام گرد یوم اتراق می کند تا دمی خود و لشکریانش بیاسایند. در آن محل ارابه یی از زمان های کهن باقی مانده بود که تسمه باربند آن را قرن ها پیش به وضع عجیبی گره زده بودند و هیچ کس نمی توانست گره آن را باز کند و هرچه پهلوان و زورمند در آن منطقه و دیار های دور و نزدیک می بود در زورآزمایی با این گره ناموفق نشان می داد و از طرفی در افواه نقل می شد هر کس بتواند از پس این گره بر آید آسیا برای او فتح خواهد شد و این سخن ها در حالی بود که اسکندر از یونان حرکت کرده و به آسیای صغیر می رسید.