روی انه سئل رجل عن الصادق علیه السلام ان یعلمه ماینال به خیرالدنیاو الاخرة و لایطول علیه فقال علیه السلام: لاکذب1

شخصی خدمت امام صادق)ع) رسید و از حضرت درخواست کرد که به او کاری بیاموزد که به خاطر آن کار، به خیر دنیا و آخرت برسد و طولانی هم نباشد.

امام صادق (ع) فرمودند: دروغ نگو.

شرح حدیث: در زمان ائمه معصومین علیهم السلام مرسوم بوده است که خدمتشان می رسیدند و تحفه ای می گرفتند و می رفتند. این شخص انسان باصفایی است که از حضرت چنین درخواستی می کند. دراین روایت خیلی ظرافت است. درخواست انجام کاری را می کند ولی حضرت نمی فرمایند فلان عمل را انجام بده؛ بلکه می فرمایند دروغ نگو و بدان که در آن خیر دنیا و آخرت است.

در روایتی امام باقر (ع)، در بیان زشتی دروغ و مقایسه آن با دیگر پلیدی ها می فرماید: «إن الله عز و جل جعل للشر اقفالا و جعل مفاتیح تلک الاقفال الشراب و الکذب شر من الشراب2» خداوند برای بدی ها قفل هایی قرار داد که کلید آن همانا شراب است و دروغ از شراب بدتر است.

مبدا بسیاری از فساد ها و شرور، چه فردی و چه اجتماعی دروغ است. منشا تمامی ادیان فاسده و منحرفه دروغ است. بعضی برای برطرف شدن مشکلات و یا برآورده شدن حاجات و یا رسیدن به مقامی معنوی چهل روز اعمالی را انجام می دهند و از انجام بعضی کار ها خودداری می کنند. انسان بداند اگر چهل روز دروغ نگوید، کارش درست می شود و هر گره ای که دارد باز می شود، چون بزرگ ترین گره و بدترین شرور، دروغ است؛ زیرا دروغ توفیق انجام بسیاری از اعمال خوب را از انسان می گیرد و پرهیز از آن، توفیق اعمال صالح را به انسان می دهد. اگر انسان ها صادق بودند، دیگر خیانت، غل و غش، نفاق، تکبر، تهمت و ریا وجود نداشت.

___________________

[1] بحار الانوار، جلد 75، صفحه 241

[2]اصول کافی، جلد2، صفحه 338

* پایگاه اطلاع رسانی آیت الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)