مطالعه برخی خبرها برای امثال من که با یک پخی دچار استرس می شوند، خوب نیست. تا الان فقط استرس پرواز داشتم، بعد از شنیدن خبر تصادف نابجای دو قطار باری و مسافربری، حس می کنم که دچار استرس ریل و قطار هم شدم. حالاقطار بیار و باقالی ببر!(زیرنویس: حالاآب بیار و حوض پر کن!)

سهراب جدید:

من قطاری دیدم که مسافر می برد/ و قطاری باری/ باردار و کاری/ این یکی از مشرق/ آن یکی از مغرب/ ناگهان ترق به هم برخوردند/ تللق لق...ترق! / شللق لق... شرق!/ چقدر حسن تصادف کم هست/ در عوض، سوءتصادف بسیار/ ریل ها هم به گمانم قر و قاطی شده اند/ به خطوطی که موازی باشند/ اعتمادی پس از این نیست دگر/ چون که شاید هر آن/ برسند سخت به هم / مثل هستی به عدم!

خبر وارده: «تصادف دو قطار باری و مسافربری در محور تهران مشهد، یک کشته و ده ها زخمی برجا گذاشت. این حادثه ساعت 22 و 20 دقیقه جمعه گذشته در 25 کیلومتری شهرستان دامغان در ایستگاه امروان رخ داد.» به نقل از جراید

بسته پیشنهادی: از آنجا که قطار نیز یکی از وسایل حمل و نقل عمومی مورد علاقه بنده است(به شرطی که همه مسافرانش مجبور نباشند فیلمی را که نماینده رئیس قطار داخل ویدئو می گذارد، تماشا کنند!)؛ در راستای کاهش تصادفات قطار یا کاستن از حجم خسارات وارده، عرایضی ارزنده تقدیم می کنیم:

1 بستن کمربند: از حالاداخل قطار نیز، مسافران عزیز، کمربندهای ایمنی خود را محکم ببندند و تا زمان توقف کامل قطار آن را باز نکنند. چمدان ها و ساک ها را نیز با طنابی چیزی سفت و سخت ببندند که خدای نکرده توسط چمدان خودشان به قتل نرسند.

2 درهای خروج: قبل از حرکت قطار، مهمانداران محترم همانند هواپیما، درهای خروج اضطراری را به مسافران داخل کوپه ها نشان دهند. مثلا20 تا در در عقب، سی تا در در جلو و 200 تا پنجره در طرفین!

3 برداشتن بار کم: از قدیم گفتند بار کج به منزل نمی رسد، نه بار کم. فلذا به مسافران توصیه می شود که من بعد، بار کمتری به همراه بردارند، چون در اثر برخورد با قطار باری، به اندازه کافی بار به قطار آنها منتقل می شود. بدون پرداخت اضافه بار!