1- بلیت بازی های برزیل را فقط به خانم ها بفروشند زیرا حرکات موزون و سامبایی برزیلی ها حاوی هزاران درد بی درمان – مثل ویروس کرونا – است که برای آقایان خطرناک است...! آقایان در این دو ساعت می توانند جلوی سینما و سر چهارراه گل بفروشند...!

2- نیمه اول را آقایان و نیمه دوم را خانم ها تماشا کنند، بین دو نیمه هم آقایان عقبکی از سالن خارج شوند...!

3- مردانی که دست و پای خود را گچ گرفته یا آتل بسته اند مجاز باشند که همراه همسر خود و با ارائه عقدنامه معتبر وارد سالن شوند. ورود به بالکن اکیدا ممنوع است...!

4- حضور آقای علیپور و دوستان در هر سئانس اجباری شود. البته اگر ماموریت ارشاد بازیکنان ایرانی را در برزیل نداشته باشند که بسی بعید است...!

5- ردیف های صندلی، زوج و فرد شده و بین آنها فقط مدیران و دوستان بنشینند. یک ردیف خانم ها، یک ردیف ماموران و یک ردیف شوهران و وابستگان...!

6- در صورت اختلاط، می توان از آقایان خواهش...! کرد که با چشم بند بازی را بشنوند...!

7- دقت شود که مردان دو زنه به هیچ وجه وارد سالن نشوند...!

8- آوردن بوق و «ووووزلا» دیگر... به کلی ممنوع شود...!

9- از کارمند سابق سفارت در برزیل (در صورتی که علاقه به شنا در استخر و عملیات زیرآبی نداشته باشد...!) بخواهیم که مقامات برزیل را راضی کند که مسابقات را به جای 12 شب، 12 ظهر برگزار کنند...!

10- اصلاچه معنی دارد که یک خانم فوتبال ببیند، یک زنگ به مادر شوهرش بزند و شب که شوهرش آمد هیجانش را با او قسمت کند..!