«نگار» یکی از ایرانیان ساکن امریکا به برزیل برای جام جهانی سفر کرده است. او تقریبا تمام خرج سفرش (3600 دلار) را در یک کمپین اینترنتی در وب سایت خود جمع آوری کرده: با کمک های مالی کوچک و بزرگ از افراد مختلف. او می نویسد: «لحظه یی که وب سایت پیغام داد که پول سفر جمع شده، تکاپوی تدارک سفر شروع شد.

برزیل از معدود کشورهای امریکای لاتین است که از شهروندان امریکا هم ویزا می خواهد. پنجشنبه بود و تا بازی اول ایران که دوشنبه است، چند روز بیشتر وقت نداشتم. از دوست و آشنا شنیده بودم که ویزا بین 5 تا 10 و گاهی 15 روز طول می کشد. اول صبح جمعه مدارک رو برداشتم و رفتم کنسولگری برزیل در واشنگتن.

خانم پشت گیشه کنسولگری وقتی بلیت پروازم رو دید دادش دراومد. به زبان پرتغالی کمی متمایل به انگلیسی شروع کرد توضیح دادن که الان جام جهانی است و سرمون شلوغه و ویزا -؟ روز طول می کشه و نمی شه امروز بیای ویزا بگیری و فردا بری برزیل! یک تقویم به دیوار زده بود و هی عدد 26 ژوئن (روز سومین بازی ایران) رو نشون می داد و می گفت باید این موقع حاضر بشه. ولی یه کم غر زد فهمیدم پشت اون ستاره حلبی، قلبی از طلاداره.

داستان کمپین آنلاین و جمع کردن پول رو براش گفتم. مرتب سرش رو تکون میداد و می گفت: غیرممکنه! غیرممکنه! بعد با همون قیافه جدی و در حال غر غر کردن، پاسپورتم رو گرفت، یه تیکه کاغذ برداشت و روش یک آدرس نوشت، کاغذ رو از زیر شیشه هل داد به طرفم و گفت: ساعت؟ اینجا باش.

ساعت 3 به ساختمان اصلی کنسولگری رفتم و پاسپورت ویزا دار رو تحویل گرفتم. ویزای 90 روزه چند بار ورود... سلام بر برزیل!