پسر جوان از ماشین پیاده می شود و به نظر می رسد که قصد رفتن دارد، اما چند ثانیه بعد، انگار که چیزی داخل ماشین جا گذاشته باشد، دستش را بلند می کند و به سمت ماشین که به آرامی در حال حرکت است می رود. قدم هایش اما کند است و گویی هیچ عجله ای ندارد؛ حتما به خاطر همین هم هست که همان طور آرام و بی خیال پشت ماشین راه می رود و راننده هم عجیب است که چرا ترمز نمی کند. اندکی بعد پسر جوان سوار ماشین می شود و راننده بر سرعت می افزاید و در عرض چند ثانیه از آنجا دور می شود. چشم ات که به پلاک ماشین می افتد، تازه شست ات خبردار می شود که ماجرا از چه قرار است. صحنه سازی برای فرار از طرح!