امام جعفربن محمد ملقب به صادق در سال 83 قمری در شهر مدینه از مادری به نام «ام فروه» از نوادگان ابوبکر زاده شد و سالیانی چند در زمان امام سجاد (ع) جد بزرگوارش و امام باقر پدر بزرگوارش زندگی کرد که در این روزگاران، خلفای بنی مروان از تیره بنی امیه بر جامعه حکومت می کردند. پس از درگذشت پدر بزرگوارش، حضرت به عنوان امام شیعیان شناخته می شد. در آن مقطع مهم ترین جریان سیاسی در تاریخ اسلام اتفاق افتاده بود: «انقلاب عباسیان» و شورش ایرانیان به رهبری ابومسلم خراسانی علیه حکومت تبعیض نژادی بنی امیه. اما این تحول به سود اسلام و مسلمانان به وقوع نپیوست و جور و جفای عباسیان، کم از بیداد امویان نبود. به خصوص اینکه عرصه بر شیعیان تنگ تر می شد و زندان های مخوف عباسیان مملو از معترضان، به ویژه شاخه علویان شد و فجایع بزرگی بر آنان اعمال شد.