از میان بازیگران زن سینمای پس از انقلاب معدود چهره هایی هستند که می توان از ورای مرور کاراکترهایی که ایفا کرده اند، سیمای زن را در چهاردهه سینمای ایران از نظر گذراند و فاطمه معتمدآریا یکی از این چهره هاست.

شاید کمتر کسی در دهه 60 می توانست پیش بینی کند که صداپیشه شیرین عروسک نارنجی در مجموعه «مدرسه موشها» در زمانی نه چندان دور تبدیل شود به یکی از بازیگران برجسته و تاثیرگذار سینما و تلویزیون در دهه 70 و 80. این پس پرده بودن (عروسک گردانی و صداپیشگی) قبل از رونمایی کامل از هنر بازیگری فاطمه معتمدآریا در مجموعه ها و فیلم ها، بی شباهت نیست به نوع حضور شخصیت های زن در دهه60 سینمای ایران که گرفتار برزخ و بلاتکلیفی بود، چرا که قرار بود تصویری متفاوت از کاراکترهای زن سینمای قبل از انقلاب ثبت شود اما هنوز الگوی مشخص و قابل استنادی وجود نداشت.