حسین علیزاده چندی پیش با اشاره ضمنی به مجادلات اخیر میان اهالی موسیقی گفته است: «ما باید یاد بگیریم که از انتقادها ناراحت نشویم و به خصوص قدر کسانی را بدانیم که راهنمای ما هستند. در گذشته، اگر استادی کار ما را نقد می کرد، بسیار خوشحال می شدیم و افتخار می کردیم که استادی نظرش را راجع به کار ما گفته است: اما متاسفم که نسل جدید توهم نوآوری دارد». با وجود ماهیت ظاهرا اخلاقی این بیانات و دغدغه ها باید گفت اتفاقات مورد اشاره حسین علیزاده چندان هم از بداخلاقی (در معنای فردی) اهالی موسیقی سرچشمه نمی گیرد. بلکه ریشه های آن را باید در بی توجهی پیشکسوتان و منتقدان موسیقی در جریان شناسی اجتماعی موسیقی ایرانی