برای انسان ایرانی سخت است که زیر بار این مقررات و نظم برود. همان طور که مردم ایران پز می دهند که من تا به حال پایم به کلانتری نرسیده! بارها و بارها می شنویم که افتخار می کنند ما عضو هیچ حزبی نیستیم! تا جایی که حتی شخصیت های بزرگ سیاسی هم همین حرف ها را می گویند.

اولین قربانیان جریان های حزبی و تشکیلاتی مارکسیست ها بودند به دلیل اینکه اینها با تحلیل های غلطی به جریان های استقلال طلبانه که در مناطق مختلف به دنبال خودمختاری بودند پیوستند، به همین علت حاکمیت جمهوری اسلامی در مقابل شان ایستاد. حتی جریانات سازشکاری مثل حزب توده هم نتوانستند مقاومت کنند چون هیچگاه مورد اعتماد حاکمیت نبودند. باید توجه کنیم که بسیاری از جریانات از بین رفتن شان به خاطر تندروی های شان بود