با توجه به اینکه آرایش سیاسی انتخاباتی معمولادر ایران در روزهای آخر انتخابات معنا و مفهوم پیدا می کند در حال حاضر نمی توان بطور دقیق مشخص کرد که چه آرایش سیاسی در انتخابات مجلس دهم شکل خواهد گرفت و انتخابات مجلس چندقطبی خواهد بود. آنچه که مشخص است گرایش مردم به جریان های اعتدالی است و افراد معتدل تر هر دو جناح کشور بیشترند و این افراد مقبولیت بیشتری خواهند داشت. ائتلاف هایی که در کشور ما معمولاشکل می گیرند دو نوع هستند. نوع اول ائتلاف های سیاسی است که در طول زمان از تشابهات گرایش فکری میان احزاب به وجود می آید و شامل افرادی است که مواضع تقریبا مشترکی دارند و عمدتا در میان طیف های درون جریان های اصلاح طلب و اصولگرا وجود دارد. تقریبا می توان گفت که ما هنوز به مرحله سه قطبی در ائتلاف های سیاسی کشور نرسیده ایم اما این امکان وجود دارد که قطب سوم در ائتلاف جریان های سیاسی در میان معتدلین دو جناح کشور شکل بگیرد. این دسته کمتر به دعواهای جناحی ورود می کنند و قصد حل مشکلات کشور را دارند و قدرت را برای خدمت می خواهند، نه قدرت را برای قدرت. نوع دوم ائتلاف های انتخاباتی است که در بزنگاه های انتخابات در میان احزاب صورت می گیرد و کوتاه مدت تر است. با توجه به اتفاقات، ائتلاف ها و عدم ائتلاف هایی که در انتخابات 92 ریاست جمهوری شاهد آن بودیم افرادی مانند آقایان رضایی، قالیباف و ولایتی احتمال دارد که در انتخابات مجلس نیز قطب جداگانه ای را تشکیل دهند.