در شماره قبل بخش هشتم دیدار با آقای نوری و خانم مفتونی منتشر شد، در این شماره به ادامه این روایت می پردازم.

خانم مفتونی از دانشجویان ممتاز دانشگاه تهران بودند و در مدت سه سال دوره کارشناسی، در مدت یک سال دوره کارشناسی ارشد و در مدت سه سال هم دوره دکتری را به پایان بردند. ایشان درباره فرزندان شان هم چنین توضیح دادند که پسر بزرگ شان ابوالفضل هم اکنون استاد دانشگاه «بریتیش کلمبیا» است و محمود هم که او را امروز دیدیم، در کار فیلمسازی است و مدیر برنامه های آقای نوری در برگزاری نمایشگاه های ایشان در داخل و خارج است. خانم مفتونی کتاب هایی را هم نوشته اند که کتاب «پژوهش در آینه اخلاق» یکی از آن هاست که در صفحه اول آن جمله ای از آقای نوری نقش بسته است: «عمل، مخلوق اخلاق است» و ذیل آن هم عبارت «حسین نوری» دیده می شود. ایشان نسخه ای از این اثر را در همان جلسه به من هدیه کردند. یکی دیگر از کتاب های خانم مفتونی «آفتابی در میان سایه ای» نام دارد که مجموعه مقالاتی است درباره استاد شهید مطهری. کتاب دیگری به نام «پژوهشی در فلسفه علم دانشمندان مسلمان» از ایشان هم به چاپ رسیده است. خانم مفتونی ضمن توضیح درباره کتاب هایشان باز هم از آقای نوری می گویند که نقش زیادی در گرایش ایشان به پژوهش و تحقیق و تالیف داشته اند. وقتی به خانم مفتونی می گویم همسرشان را چگونه توصیف می کنند می گوید «خیلی نازنین هستند. این نازنین بودن به اخلاق ایشان است. با همه مهربان هستند. مهربانی شان به گربه و حیوانات هم می رسد. اصولا خصوصیات اخلاقی ایشان نسبت به همه جاری می شود. یعنی اگر مهربان باشد با همه مهربان است اگر دارای سخاوت است با همه همین طور است. گاهی اگر فردی توقع خاصی از آقای نوری داشته باشند و مثلا بخواهند نسبت به کسی بخل بورزد می گوید اگر من بخیل باشم با همه بخیل خواهم بود.»